Jelle Brandt Corstius meest innemend op Literaire Manifestatie

Printerversie
Gepubliceerd op: 14-03-2014 | Gewijzigd op: 14-03-2014
Bij de Literaire manifestatie van vrijdagavond 14 maart 2014 in TheateradParade,  waarmee 'Den Bosch' traditiegetrouw de boekenweek opent, gloreerde het interview met Jelle Brandt Corstius nog het meest. Dat kwam door de elementen  humor, relativering en diens aangename verteltrant. Zo zijn we dat ook in de stijl van zijn reisboeken gewend. Want reizen daarover –en met name over de reizen naar Rusland - werd Jelle door de presentator Abdelkader Benali bevraagd.

-Boven:  De presentator, de goedlachse Abdelkader Benali.
-Rechts boven: Een beetje een sikkeneurige Cees Nooteboom.
foto's © paul kriele, 14 maart 2014.

Minder humorvol en springend was het gesprek met Mirjam Rotenstreich, de partner van A.F.Th van der Heiden.
Maar dat lag ook aan de interviewer die stuntelde doordat hij minder goed op haar werk voorbereid leek, daarover fouten maakte, vaak aarzelde. In dat langgerekte gesprek vielen ook teveel stiltes.
Zie ook de site van Jelle  http://www.jellebc.nl/
Maar inhoudelijk viel er veel te vernemen. Mirjam vertelde uiteraard ook over haar in 2010 verongelukte zoon Tonio die ook in het ‘Verloren mensen’ voorkomt. Mirjam: ‘Ik was al bezig met dit boek, toen … Maar Tonio was constant bij me Dat is hij nog steeds. Ik heb zijn voormalige jongenskamer als mijn werkkamer ingericht. Het zitten achter zijn bureau voelt heelgoed.’
Maar dat boek schrijven, dat moest ik doen om te kunnen overleven .’

Mirjam Rotenstreich genoot van het buffet dat Hutten in het Bestuurscentrum had samen gesteld.

foto's © paul kriele, 14 maart 2014.
 

Joods meisje
De van huis uit joodse Rotensteicher [‘als joods meisje was ik niet erg orthodox hoor..!’], liet al merken dat Tonio ook in haar nieuw te schrijven boek een rol speelt. Het gaat over de dood, maar niet alleen daarover . Het wordt een heel spannend verhaal.’
Over dat joods zijn onthulde ze dat ze heel lang niets met die joodse problematiek te maken wilde hebben. Adri [van der Heijden] had al bij mijn eerste roman gevraagd waarom ik niet eens mijn jeugdherinneringen op papier zou gaan zetten. ‘Toen was ik er nog niet aan toe, nu wel.
Ik voel me nu vrij om dat te doen. Maar het zijn niet alleen herinneringen,’ vertrouwde Mirjam Rotenstreich Adelkader toe.

Jelle Brandt Corstius viel nog het meest
in de smaak bij het publiek  in TheateradParade
.

foto's © paul kriele, 14 maart 2014.

Jelle Brandt Corstius
Jelle kwam met een aantal ontboezemingen: ‘Ik ben geen persoon die zo maar met iemand een gesprek aan gaat. Kijk, als journalist heb je een excuus, je kunt met een vraag komen, of ergens op inhaken. Maar zomaar een gesprek met een vreemde aangaan. Dan ben ik de weg kwijt. Dat had ik vroeger al.
Men ziet mij als een heel sociaal mens. Maar nu men mijn reisboeken heeft gelezen, zullen ze er wel anders over denken. Vijf dagen achter elkaar op een boot in een hut zonder ramen, is best wel pittig en vermoeiend,’ geeft Jelle als excuus. ‘Kijk, [tegen Benali..]’je zet het nu zo eenzijdig neer, maar er waren op die bootreis ook best leuke mensen.'

En Brandt Corstius op zijn best: ‘In de reisadvertentie stond dan wel ‘ Reis mee met Jellle Brand Corstius.’ Maar wist ik veel.. .. ‘Het is nu eenmaal zo, dat ze met je -als bekende schrijver of artiest- met je aan de haal gaan als een soort merk.
Luister, ik zeg niet dat cruisereizen niet leuk zijn, maar het was niks voor mij.’


Chagrijnige Nooteboom
Na de pauze verscheen Cees Nooteboom als gast bij Benali. Bij onze ontmoeting kort er voor, had de alom geprezen schrijver zich nogal chagrijnig opgesteld.
Een verlaat aangekomen Nooteboom was niet bij de collega schrijvers in de zaal gaan zitten.
Tussen de bedrijven door schoven we even naar de artiestenkamers. Daar bleek dat de 81-jarige Nooteboom achter de coulissen een beetje zat te dutten. Na het voorstellen om een foto te maken en een eerste kiekje, sprong de schrijver plots op en hield verder de boot af… Mijnheer was niet in de stemming voor een foto.

Tussen de interviews door vertolkten de finalisten van Brabant Gedicht plus met dans en muziek waarvan de performance gebaseerd was op het winnende gedicht van Vicky Francken.


Terug naar boven