Impressie opening Boekenweek met cabaretière Paulien Cornelisse

Dit keer was de opening van de Bossche Boekenweek in het TheateradParade dankzij de cabaretière Paulien Cornelisse een gemoedelijke, maar ook een humorvolle aangelegenheid met vele verrassende momenten.

Cornelisse stal met haar opgewekte innemendheid van wal. Zo stelde ze ook gelijk de Bossche harpiste Emely Bastens aan het publiek voor. Bastens kon over haar grootse plannen in Hongkong vertellen, alwaar ze de komende zomer een lezing over de de harp gaat geven. ‘Dus kom allemaal naar Hongkong,’  aldus Cornelisse…., die daarmee de jonge harpiste inleidde. Ze zou een melodie van Debussy gaan spelen. 

Burgemeester Ton Rombouts in gesprek met Andre Stikkers van boekhandel Heinen en Martin Hol van de Openbare Bibliotheek.
	Cabaretière Paulien Cornelisse even in gesprek met de Bossche harpiste Emely Batsens. foto's © paul kriele,  17 maart 2017. ......................................................................................................................................

Cornelisse maakte al sympathie met een vrije invulling van haar rol als interviewster/presentatrice. Het werd ook voor haar een one manshow met gevatte ludieke literaire intermezzo’s,  een  cabaretière waardig. Door die opzet creëerde ze gelijk een ons-kent-ons sfeer passend bij de het Bossche theater alwaar de 21^ste editie van de Literaire Manifestatie voor goed afscheid nam.

Het volgend jaar zitten we in de Sint Catharinakerk, zei een uur daarvoor André  Stikkers van Boekhandel Heinen, samen met het Brabants Dagblad, de Bibliotheek en gastheer de gemeente de organisatoren achter deze Bossche Boekenweekopening.

Opvallend was wel dat er minder bezoekers naar deze editie waren gekomen. Die eerste vier rijen bleven leeg en ook het balkon was karig gevuld. Dat was ook de presentatrice opgevallen. Zij verwees naar het hema ‘Verboden vruchten’ waarop ze reageerde dat ‘..het lijkt of literatuur voor een bedreigend thema heeft gekozen’.

Stefan Hertmans bekend van 'Oorlog en Terpentijn', waarvoor hij onlangs de Man Booker Interntional Prize en eerder de AKO Literatuurprijs en  de Inktaap ontving.

Paulien nodigde als eerste schrijver de Vlaamse auteur Stefan Hertmans voor het podium uit. Hertmans staat genomineerd voor de ‘Men Booker International Price. Die wordt in juni bekend gemaakt. Maar daarvoor zijn 216 boeken in de running zoals Hertman sprak. Geheel ontnuchterend antwoordde hij op vragen van Pauline Cornelisse in die richting: ‘Ik schrijf niet voor prijzen. Schrijven is geen carrière, want voor mij is het een manier van leven’. Over zijn vak vertelde Hertmans dat hij vaak als hij aan een boek begint,  16 dagen aan een stuk door werkt en dan ook 16 uur per dag. 

Hij is bezing met een boek over immigratie,  maar dan in de omgekeerde richting als momenteel. Het gaat over de elfde eeuw, de tijd van de Kruisvaarders die naar Syrië trokken om daar moslims te overmeesteren en te bekeren. Maar dat ging met geweld en plunderingen samen. Nu kijk ik op de tv en zie ook een  Syrië, maar dan in een omgekeerde situatie.

	Paulien Cornelisse in gesprek met Stefan Hertmans.
foto's © paull kriele, 17 maart 2017. ......................................................................................................................................

Wij oorlogszuchtige christenen trokken naar- toen- verdraagzame moslims. Z kun je de parallellen trekken met de huidige tijd. Over 400 jaar zal men zeggen,  dat was toen een scharniermoment in  de geschiedenis. Ik zeg de maatschappij raakt in beroering de adrenaline is gestegen..’

Stefan  Hertmans verblijft nogal regelmatig in dit dorpje, waar hij eeuwen oude Joodse relikten heeft ontdekt, bestudeerd en vastgelegd, zoals een grote en kleine toren, een joodse badplaats van de vergeten Joodse gemeenschap aldaar. Maar  het Franse besef voor haar Erfgoed is  nagenoeg nihil enhet zal op den duur wel aanverval ten gronde gaan. Zo bleek de lokale burgemeester totaal  geen weet te hebben de in zijn gehucht  aanwezige synagoge,  toen de Vlaming hem daarop wees..

Hagar Peeters redacteur , dichter schrijfster  bekend van onder meer de dichtbundels 'Koffers Zeelucht' en 'Loper van Licht' en 'Wasdom'.
Hagar Peeters was ooit als dichter  begonnen en in die periode ligt ook haar debuut ‘Genoeg gedicht  over de liefde vandaag’[1999]. Daarna is ze alle genres van de literatuur gaan mengen. Dat kon niet als ze alleen maar poëzie zou schrijven, veretelt ze.
 

Hagar Peeters en Pauline Cornelisse .......................................................................

 De interviewster richtte zich met haar vragen op het boek Malva waarin Peeters met een reis naar Chili op zoek gaat de dochter Malva van de wereldberoemde dichter Pablo Neruda.

Door  haar blik op die merkwaardige relatie geeft Peeters via het hiernamaals ook haar visie op de geschiedenis van haar ouders. En de problematiek van het kinderen krijgen/hebben.  Peeters blijkt zelf de eerste tien jaar van haar leven door haar vader  miskend te zijn. Daarmee krijgt dat verhaal een autobiografische inslag.

Het boek verschijnt binnenkort ook in het Spaans, maar komt uit in Columbia omdat de achtergrond zich afspeelt tegen de Chileense dictatuur van Pinochet.

 Dan volgt een interessant aspect van Peeters literaire carrière. Ze is begonnen  als rapdichter.  In dat ‘milieu voelde zij zich een hele persoonlijkheid en nam zelfs deel aan rap –en poëzie-festivals [o.a. in de VS]. ‘Het was een heel gesloten en seksistische wereld’, zegt zij en benadrukt dat met de constatering dat niemand ooit van dichter rapper is geworden.

Via de poëzieslam kwam zij in de reguliere literatuur terecht.

' Ik heb op vele podia’s gestaan maar vergeleken bij toen is dit maar een suffe bedoeling'. Beiden verwijzen  naar het gezellige zitje [salontafel en een sanseveria] dat tegen een decor van ‘Verboden vruchten’ ouwbollig overkomt.

‘Het lijkt op heimwee naar die raptijd,’ concludeert Cornelisse. ‘Je zou er een boek over moeten schrijven! Volgend jaar komt je terug en dan presenteer je dat tegen een beter decor  als dit..’

Tussendoor treedt nog eens Emely Bastens op die als vierjarige voor het eerst op dti podium heeft gestaan. Maar dat was met een kleine,  27 snaren tellende harp en deze telt 47 snaren. Toen heeft Emely een Keltisch stuk gespeeld  en nu wordt het Debussy. Bastens staat deze zomer op het World Harp Congres  in Hongkong om er een lezing over harpen te geven.
 

Met hand opsteken of neerlaten gaf het publiek antwoord op de door Cornelisse samengestelde 'Literare quiz'. De soms kunstig en vaak ficitef samegestelde vragen. zoals met wie is Arnold Grunberg naar bed geweest en van wie is deze tekst en rondt die af, gaf veel grappig rumoer en commotie in de zaal. -Rechts boven: Hagar Peeters hield het lang vol in de quiz.. foto's © paul kriele, 17 maart 2017. ..........................................................................................................

In de door Cornelisse opgezette ludieke  ‘literare’ quiz  met werkelijke en fictieve vragen over relaties van dichter en schrijvers en over de boeken die zij we of niet gelezen zouden hebben, kwam de medisch specialist Jaap Breukeler als winnaar te voorschijn. Cornelisse reagerde op diens beroep met: ‘Nu  zie waar een dergelijke studie nog toe leidt.  Maar de winnaar moest nog wel vanaf het halflege balkon het cadeau, een ‘dwarsligger’,  zoals het in de breedte opgemaakte boekje van de cabaretière heet, opgehaald worden

 
Maartje Wortel bekend van pnder meer de verhalenbundels 'Dit is jouw huis' en 'Er moet iets gebeuren' en de romans 'Half mens' en 'IJstijd'.

Het interview met Maartje Wortel verliep chaotisch, zoals de interviewster tot slot zelf concludeerde.  Maar dat lag enerzijds aan de schrijfster die zich niet had voorbereid omdat het haar niet was voorgelegd en ze toonde zich -gespeeld-  jalours dat Stefan Hertmans wel zo’n mooie power point presentatie had meegebracht en zij niet.

Daarom kwamen voor haar de meeste vragen ook onverwachte. Ze schrok  bij het zien van drie trefwoorden  die Cornelisse op het scherm vertoonde,  waarop ze mocht reageren.

Maar beiden hadden elkaar in het Paleis Noordeinde tijdens een koningsdiner van Beatrix leren kennen, waar ook de toenmalige kroonprins Willem Alexander en diens geliefde Máxima bij aanwezig waren. Door die ontmoeting konden zij het huidige koningspaar ook wat privé vragen stellen zoals wat had u willen zijn als u geen koning zou worden.  Alexander zei eerst ‘de baas van Bavaria’ en daarop ‘piloot, dan vlieg je ook met gewone mensen’. Die vracht noemde hij een ‘human loading’.

Maartje Wortel. foto © paul kriele, 17 maart 2017. .............................................................................................

Die anekdoten waren het bruggetje naar de voorkeur van beroep van Maartje Wortel. Die bleek graag stratenmaker te willen zijn. Ze had er eens eentje op de Dam ontmoet en aangesproken. Op haar vraag wat  hij zo mooi vond aan zijn vak zei hij: Kijk eens naar dit fantastisch mooie plein. Dat is van mij !’Kijk ik vond dat zo goed antwoord. Immers, woorden die zijn niet zo mooi als een bestraat plein.

Ik zou ook wel Inge de bruin willen zijn. Waarop Cornelissie haar lijf [lange benen en een goed lachs gezicht] begon te beschrijven.

 ‘Oh, dit wordt wel erg persoonlijk,’reageerde de wat verlegen en soms giebelende Wortel die opeens vroeg; Hoe vond je mijn introductie?’ Waarop Cornelisse zei:’Nou, we hebben al de helft van het interview gehad..’.

Tot slot gaf Wortel een indruk van haar dagritme. Ze heeft een huis aan ’t IJ waar geen internet is  en waar ze  veel leest en wandelt.

Maar ik werk er zo’n 8 -9 uur per dag. Als ik met een roman bezig ben stort ik me er helemaal op. Dan wil ik per see1000 worden per dag af hebben.  Er moet geen journalist aan mijn deur komen van: Hoe staat het? Ik kan tussentijds bemoeienis van een redacteur aan mijn werk hebben. Ik raak e recalcitrant van..

Ik heb naast een groot gevoel van vrijheid ook dat ik me disciplines opleg. Met regels over een dagritme en ontspanning. Ik werk erg gedisciplineerd en ontspan me dan een uur op de hometrainer terwijl ik naar  klassieke of populaire muziek luister.

Wortel heeft tijdens het T-festival in Tilbrug een liefdesboek over die stad geschreven. Tilburg en niet Den Bosch vroeg iemand uit de zaal..? Ja maar dat was geïllustreerd door een Bossche zeefdrukster die haar atelier heeft bij het station. Ik heb niet de bedoeling voor elke stad zo’n liefdesboek te maken. ‘Burgemeester Ton’Rombouts zou dat bij zijn afscheid best leuk vinden.

Met als slot dat Anton Tsjechof haar grote inspirator is ['hij laat de gelaagdheid van de literatuur zien'.]  werd ook het programma in de zaal  afgesloten en het  publiek uitgenodigd voor de signeersessie.



Terug naar boven